اندام ات را دوست نداری؟

آیا از اندام خود ناراضی هستید؟

آیا احساس میکنید که چاق هستید؟

آیا احساس میکنید که لاغر هستید؟

آیا احساس میکنید که متناسب و شبیه فلان سلبریتی نیستید؟

آیا احساس میکنید که برای دیده شدن ومورد پسند افراد دیگر قرار گرفتن باید اندام خیلی بهتری پیدا کنید؟

آیا به خاطر اندامتان احساس کمبود دارید و از خودتان خجالت میکشید؟

آیا به خاطر اندامتان نمیتوانید لباسهایی که دوست دارید را بپوشید؟

باید به شما بگم که برای حل شدن این دغدغه هایتان احتیاج به مصرف هیچ قرص و دارو  ویا تن دادن به رژیم ها سخت و طاقت فرسایی که بعد از چند ماه دوباره به حالت قبلی برمیگردید ، ندارید.

برای حل شدن این مسائل و دغدغه هایتان فقط باید عزت نفس خود را بالا ببرید و فارغ از هر ویژگی ای که دارید،احساس کافی بودن را در خود ایجاد کنید.

-شوخی میکنی خانم پگاه هنردوست از پگ لند؟

+نه شوخی نمیکنم….تا انتهای این مقاله همراه من باش تا کامل برایت توضیح بدهم

در جامعه ای زندگی میکنیم که اکثر افراد ،احساس خیلی بدی نسبت به اندام خود دارند.

افراد اندام خود را دوست ندارند و دائم درحال قضاوت کردن بخش های مختلف بدنشان هستند.

آنها اندام خود را در یک روز عادی بعد از خوردن کلی وعده های غذایی با اندام یک فرد مشهور یا انفلوئنسر یا بلاگر در شبکه های اجتماعی،آنهم زمانی که اول صبح و قبل از خوردن هرگونه غذایی عکس انداخته اند و ژستی گرفته اند که اندامشان زیباتر و خوش فرم تر بنظر بیاید و اندام خود را منقبض کرده اند تا عضله های بیشتری نمایان بشود و کلی کِرِم و براق کننده به پوستشان زده اند و نور پردازی و انتخاب رنگ و مدل لباس را هم جوری انتخاب کرده اند که اندامشان خوش فرم تر ظاهر بشود،مقایسه میکنند.

مقایسه بد است.

مقایسه به هرنوعی بد است.

همیشه یادت باشد که حتی اگر ایده آل ترین اندامی که الان دوست داری داشته باشی را هم داشته باشی ، درآن زمان هم حتما چیزهایی برای مقایسه خودت با دیگران وجود دارد که میتوانی با توجه به آنها احساس خود را بد کنی و احساس ناکافی بودن و دوست نداشتن اندامت(حتی زمانی که خیلی ایده آل هم بنظر میایی) را داشته باشی.

پس

هرگز

هرگز

هرگز

خودت را مقایسه نکن

خودت را با هیچ مقایسه نکن

(حتی خودت را با دیروز خودت )

(در محتواهای آینده برایت توضیح خواهم داد مفصل)

علت اصلی ای که احساس ناکافی بودن نسبت اندام در افراد پیدا میشود و در بعضی از افراد این احساس آنقدر شدید میشود که تمامی رفتارهای اجتماعی فرد را تحت تاثیر خودش قرار میدهد و افراد به شدت احساس اضطراب و دلهره و احساس بد  نسبت به خودشان در رفت وآمدهای اجتماعیشان پیدا میکنند

و زمان که این احساس بسیار شدیدتر بشود و برای مدت زیادی در وجود فرد باقی بماند،او تبدیل به فردی منزوی میشود و برای رفع این احساس بد اش به رفتارهای ناسالمی مثل مصرف بیش از حد مشوربات الکلی و یا استفاده از مواد مخدر و یا عمل های عجیب و غریب ،دست میزند.

شبکه های اجتماعی و رسانه ها قصد دارند تا تعریف مشخص و چارچوب بندی شده ای از زیبایی به تو ارائه دهند.

قبل از آنکه اسیر این تعریف بشوی و خودت و خوب بودنت و کافی بودنت را با این معیارها و تعریف ها بسنجی بهتر است یک نگاهی به معیار و تعریف زیبایی در جوامع و در زمان های مختلف بیندازی.

بررسی کردن معیاری از زیبایی که در زمان های مختلف در جوامع وجود داشته است تو را از این توهم که یا باید همانند این تعریف باشم و یا دیگر ارزشمند و زیبا و خوب نیستم،دور میکند.

معیار امروزی که برای انسان ها تعریف شده،اندامی شبیه ساعت شنی برای خانم هاست .

مدلی که بالا برجسته و پایین برجسته و کمر بسیار لاغر است.

مدلی که در کمتر کسی به صورت طبیعی میتواند نمایان شود و اکثر افرادی که اندامی این چنینی دارند ،با جراحی توانسته اند اندامشان را اینگونه کنند.

حالا بیا مدلی که برای اندام خانم ها تا چندسال پیش ترند بود را بررسی کنیم.

تا چند سال پیش مدل مانکنی به شدت ترند بود،اندامی شبیه عروسک باربی و شبیه مدل های حرفه ای .

اندامی لاغر(و عموما قد بلند)

که بر خلاف مدل ساعت شنی که این روز ها مد و ترند شده است،افرادی مورد پسند بودند که به شدت لاغر و استخوانی باشند و از بالا تا پایین خیلی برامدگی های خاص و تو چشمی نداشته باشند.

درآن زمان خیلی از خانم ها به خاطر داشتن باسن و یا سینه های بزرگ ،به شدت احساس بدی نسبت به خود داشتند(چیزی که الان به شدت مد و ترند است و هرکس که اینگونه است به شدت احساس خوبی نسبت به خود دارد).

حالا بیا برویم به حدود 120 سال قبل و نگاهی بیندازیم به ترند زمان قاجار در مورد اندام خانم ها.وقتی عکسهای حرمسرای ناصرالدین شاه را در زمان قاجار نگاه میکنیم ،متوجه یک موضوع جالب میشویم.اینکه اکثر خانم هایی که در حرمسرای پادشاه کشور،حضور داشتند به شدت چاق و تپل بودند و اندامی داشته اندکه با معیارهای امروز به هیچ عنوان افراد خوش هیکلی تلقی نمیشدند.

حالا سوالی که مطرح میشود این است که آیا پادشاه یک کشور ،نمیتوانسته افرادی لاغر را که اندامی متناسب طبق معیارهای امروز دارند را وارد حرمسرای خود کند و مجبور بوده است که افرادی با اندام هایی را وارد حرمسرای خود کند که از معیارهای امروز زیبایی و تناسب و اندام به دور هستند؟

از آنجایی که اگر به این سوال پاسخ بله،بدهیم اصلا با عقل و منطق جور در نمیآید ،پس پاسخ این است که حتما به اینصورت بوده است که در زمان ناصرالدین شاه،اندام خوب و ایده آل برای خانم ها اینچنین تلقی میشده است.

همانگونه که امروزه هم در بسیاری از شهرهای و روستاهای ایران ،معیار خوب  بودن اندام یک خانم،سفید و وتپل بودن او است.

خب ،سه برهه ی زمانی را بررسی کردیم و دیدیم که معیار زیبایی در این سه برهه بسیار با هم متفاوت بوده است.

هدف چه بود؟چرا به این موضوع اشاره کردم؟

به این موضوع اشاره کردم تا این را بدانی که معیاری که الان از زیبایی اندامت در ذهنت قرار گرفته است و داری اندام خودت را با آن معیار میسنجی،حقیقتی مطلق و الهی نیست و صرفا یک تعریفی ای است که رسانه ها برای ما ایجاد کرده اند که در زمان های مختلف متفاوت است و حتی ممکن است تا چندسال دیگر هم متفاوت بشود و تعریف دیگری جایگزین آن بشود.

پس خودت را با معیاری که برایت تعریف شده مقایسه نکن و به خاطر نداشتن آن معیارها احساس کمبود پیدا نکن.

اگر میخواهی اندام بهتری داشته باشی،خیلی عالی و خوب است،ورزش کن و تلاش کن تا اندام بهتری داشته باشی تا درصد چربی کمتری داشته باشی چون اینگونه سالمتر و پر انرژی تر زندگی خواهی کرد.

با لذت و شادی و شادمانی برو و اندام بهتری را برای خود بساز.

اما احساس ناکافی بودن

احساس خوب نبودن

احساس کامل نبودن پیدا نکن

گمان نکن که تا زمانی که فلان مدل اندام را بدست نیاورده ای نباید لب ساحل لباسهایی را که دوست داری بپوشی.

گمان نکن که تا زمانی که فلان مدل اندام را بدست نیاورده ای،لایق این نیستی که جذاب باشی برای دیگران و دیگران تو را دوست داشته باشند.

و این را بدان که با داشتن چنین تفکر و نیتی و با داشتن احساس کافی نبودن،هرگز نمیتوانی به آن اندام ایده الی که میخواهی هم دست پیدا کنی.

چون تو با داشتن احساس کمبود ،فقط میتوانی اتفاقاتی را جذب زندگیت کنی که احساس کمبود بیشتری را  به تو میدهد.

پس تلاش کن برای بهتر شدن اندامت ، اما با لذت و شادی ،اما با این دیدگاه که اندام الانت را دوست داری و احساس ناکافی بودن و نالایق بودن  و خوب نبودن نمیکنی.

تلاش کن برای بهتر شدن اندامت با این نیت که احساس انرژی بیشتری داشته باشی و سالمتر بشوی ،نه برای اینکه با فلان مدل و ترندی که وجود دارد یکی بشوی.

چون وقتی نیت تو این باشد ،اجازه میدهی با ورزش و رژیم غذایی درست و سالم و رژیم غذایی ای که آسیبی به بدنت وارد نکند،با گذشت زمان مناسبش ،به اندام ایده آلت برسی.

اما در غیر اینصورت تو اسیر عجله میشوی،از پروسه ی تغییر بدنت لذت نمیبری،به بدنت زمان نمیدهی که تغییراتی که تو میخواهی را در تو ایجاد کند،درگیر رژیم های آسیب زننده میشوی و یا آنقدر به بدنت فشار میآوری که بعد از مدتی رژیم را ول میکند و از قبل هم چاقتر میشوی(در مورد افرادی که لاغر هستند و میخواهند چاق بشوند هم به همین صورت است).

و یا درگیر عمل های لاغری میشوی چرا که میخواهی خیلی زود نتیجه بگیری.عمل هایی که همه ی ما از عوارض آن اطلاعات داریم.

درصورتی که اگر افراد این احساس ناکافی بودن را در خود از میان ببرند و اندام خود را همین الان و به همین شکلی که هست،دوست داشته باشند، و صرفا برای حال بهتر خودشان اقدام به سالم کردن رژیم غذاییشان و ورزش بگیرند ،هیچ کدام از این اتفاق ها رخ نمیدهد و افراد در یک پروسه ی جذاب چند ساله میتوانند تغییرات پایدار و فوق العاده ای در بدنشان ایجاد کنند.

تازه این را هم باید بگویم که همه ی این هایی که گفتم تازه در صورتی اتفاق میافتد که افراد واقعا نیاز به افزایش و یا کاهش وزن داشته باشند آنهم برای سلامتی بیشترشان.

یعنی این را میخواهم به تو بگویم که زمانی که دست از مقایسه ی خودت با ترند ها و تعاریفی که رسانه ها سعی در القای آن به تو دارند میکشی،در خیلی از مواقع متوجه میشوی که همینی که الان هستی،خیلی هم خوب  و جذاب است و تو اصلا نیازی به تغییر دادن خودت هم نداری.

ویدئو را تا انتها ببین

و

بهای آن،شتراک گذاشتن آنچه از این فایل یادگرفته ای با دیگران،در کامنت ها میباشد

تا افراد بسیاری بتوانند از زاویه ی نگاه تو با مفهوم این فایل آشنا بشوند